Pracę nad kolorowanką o zwierzętach i roślinach na terenie gmin Gniewino i Wejherowo dobiegają końca.

Przedstawiamy w niej m.in. dęby, które są potężnymi drzewami. Pewnie wiele razy widzieliście ich owoce, które nazywamy żołędziami. Są prawdziwym przysmakiem dla zwierząt, a kiedyś karmiono nimi także świnie.

Las stworzony z dębów nazywa się dąbrową, a po kaszubsku dãbiną albo dãbnikã. Niektóre z tych drzew rosną aż do 40 m wysokości. Na obrazku widzicie ich charakterystyczny liść.

A oto kilka innych informacji o dębach:

W Polsce spotkamy 5 gatunków dębu, z czego dwa to gatunki rodzime, a pozostałe pochodzą z innych rejonów Europy lub Ameryki Północnej. Gatunki rodzime to dąb szypułkowy i dąb bezszypułkowy. Gatunki te są do siebie bardzo podobne z tym, że dąb szypułkowy jest częściej spotykany. W lasach można też spotkać amerykański dąb czerwony (jesienią liście jego przebarwiają się na kolor czerwony), sprowadzony przez leśników około XIX w. jako gatunek pielęgnacyjny i ochronny. Bardzo dobrze zaaklimatyzował się w Polsce i rozprzestrzenił w całym kraju. Okazał się on jednak rośliną inwazyjną, wypierającą rodzime gatunki. Obecnie zalecane jest usuwanie tego dębu z lasów przy okazji przebudowy drzewostanów.

Dąb szypułkowy jest potężnym drzewem osiągającym do 35-40 m wysokości.

Tworzy najczęściej domieszkę w lasach mieszanych lub występuje samodzielnie, tworząc tzw. dąbrowy. Jest gatunkiem światłolubnym, rośnie na glebach żyznych i wilgotnych, bogatych w związki mineralne i organiczne, w tzw. grądach. Kora ma barwę od bladoszarej do ciemnobrązowej, u młodych drzew jest gładka, lecz wcześnie zaczyna być pokryta regularnymi, podłużnymi bruzdami. Liście wyrastają w pękach z jednego miejsca. Posiadają 4-7 par nieregularnych, zaokrąglonych klap na brzegu.

Owoce dębu to żołędzie osadzone na długich szypułkach (stąd nazwa gatunku).

Ta długa szypułka u dębu szypułkowego to jedna z różnic w stosunku do dębu bezszypułkowego. Inną prostą do zapamiętania różnicą jest krótki ogonek liściowy u omawianego gatunku (nie przekracza 7 mm). Dąb stanowi roślinę żywicielską dla ponad 1200 gatunków roślinożernych owadów.

Dąb dostarcza najcenniejszego drewna, ze względu na jego twardość i trwałość. Wykorzystuje się je w budownictwie i stolarstwie. Z racji zawartości garbników chroniących drewno przed zgnilizną może długo leżeć w wodzie. Drewno dębowe zatopione w bagnach, torfowiskach lub rzekach, po kilkuset latach przybiera czarną matową barwę i staje się bardzo twarde (tzw. czarny dąb).

Kora dębu jest cenionym surowcem zielarskim. Różne odmiany dębu sadzone są w parkach i ogrodach. Dąb ze względu na długowieczność jest uznawany za symbol siły i mocy. Dawno temu stare dęby czczono jako bóstwa – wierzono, że mają magiczną moc.